جدا از تمام خلیج های شگفت انگیز و املاک با دید دریا در ترکیهاین کشور با داشتن کوه‌های مرتفع و مساحتی که در بر می‌گیرد (1132 متر) جزو برترین کشورها به حساب می‌آید. در حالی که کوه ها در ترکیه به صورت رشته کوه در نواحی شمالی و جنوبی امتداد می یابد، وقتی به منطقه آناتولی شرقی می رسیم می بینیم که کوه ها به هم نزدیکتر شده و ارتفاعات آنها افزایش می یابد. کوه ها در محور شرقی-غربی در نتیجه فشرده سازی صفحات سیبری از شمال و صفحات عربی از جنوب تشکیل شده اند.
دو گروه از کوه های ترکیه بر اساس شکل گیری آنها:
- کوه های تشکیل شده توسط کوهزایی
- کوه های تشکیل شده توسط آتشفشان
کوه های تشکیل شده توسط کوهزایی
کوهزایی به معنای تشکیل کوه است. رسوبات بین صفحات در طول میلیون ها سال جمع می شوند. کوه ها در نتیجه همگرایی صفحات تشکیل شده اند. در حالی که توده های سخت کوه های شکستگی را تشکیل می دهند، توده های نرم کوه های فولد را تشکیل می دهند.
کوه های آتشفشانی
کوه های آتشفشانی از سرد شدن ماگمای مذاب، داغ و تحت فشار در اعماق زمین از طریق نقاط ضعیف پوسته زمین تشکیل شده اند. در ترکیه، پایان زمان سوم و آغاز زمان چهارم دوره هایی بود که فعالیت های آتشفشانی شدید بود.
انواع کوه های ترکیه:
کوه های شکسته
در نتیجه کوهزایی، لایه های سختی که ویژگی چین خوردگی خود را از دست می دهند می شکند و گسل ایجاد می کنند. ارتفاعات (کوه های) روی گسل (شکستگی) "هورست" و نواحی فرود (دشت) "گرابن" نامیده می شود.
کوه های ترک خورده در منطقه اژه
کوه های منتهشه، کوه های کاز، بوزداغلار، کوه های مادرا، کوه های آیدین، کوه های یونت
کوه های ترک خورده در منطقه مدیترانه
کوه های نور
ب- كوههاي چين خورده ژئوسنکلینال ها در اثر جابجایی قاره ها در معرض فشار زیاد قرار می گیرند. اگر ساختار انعطاف پذیری داشته باشد، خم می شوند و کوه های چین خورده (انحنادار) تشکیل می شوند. اگر این چین‌ها در ساختار گنبدی باشند، آنها را تاقدیس می‌گویند. اگر به شکل گودال باشد به آن ناودیس می گویند.
تمام کوه های منحنی ترکیه
*کوه های منحنی منطقه مرمره:
کوه های کورو، کوه های سامانلی، کوه های یلدیز
*کوه های منحنی منطقه دریای سیاه:
کوه های Canik، کوه های Köroğlu، کوه های Rize، کوه های Mescit، کوه های Kaçkar، کوه های Küre، کوه های Ilgaz
*کوه های منحنی منطقه آناتولی مرکزی:
کوه های هینزیر، کوه های تسر، کوه های سوندیکن، آکداغ، کوه های سیوریهیسار
*کوه های منحنی منطقه آناتولی شرقی:
پالاندوکن، کوه‌های مادن، کوه‌های کاراسو-ارس، کوه‌های سیلو، کوه‌های منگنه، کوه‌های اللهاکبر، کوه‌های هاکاری، کوه‌های مالاتیا، کوه‌های مرجان (مونزور)
*کوه های منحنی منطقه مدیترانه:
آلاداگلار، کوه های گیک، کوه های سلطان، کوه های بولکار، کوه های بارلا
*کوه های منحنی منطقه اژه:
کوه های امیر، کوه های سیماو، کوه های مورات، کوه های اغریگوز
*کوه های منحنی منطقه آناتولی جنوب شرقی:
کوه های ماردین
سایر مناطق کوهستانی ترکیه
کوه های آتشفشانی منطقه آناتولی مرکزی:
کوه ملندیز، Karacadağ، Karadağ، کوه Erciyes، Hasandağı
کوه های آتشفشانی منطقه آناتولی شرقی:
نمروت، سوفان، تندورک، آغری
کوه های آتشفشانی منطقه اژه:
آتشفشان های مانیسا-کولا
کوه های آتشفشانی منطقه مرمره:
اولوداگ
کوه های آتشفشانی منطقه مدیترانه:
هاتای-حسا
کوه های آتشفشانی منطقه آناتولی جنوب شرقی:
Karacadag برای
فهرست طبقه بندی شده بلندترین کوه های ترکیه:
- کوه آرارات (آغری) – 5137 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه سیلو (هاکاری) – 4170 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه سوفان (بیتلیس) - 4049 متر - منطقه آناتولی شرقی
- کوه کچکار (ریزه) – 3932 متر – منطقه دریای سیاه
- کوه Erciyes (کایسری) – 3916 متر – منطقه آناتولی مرکزی
- کوه آرارات کوچک (آغری) – 3896 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه Kızılkaya (Niğde) – 3767 متر – منطقه آناتولی مرکزی
- کوه Demirkazık (Niğde) – 3756 متر – منطقه آناتولی مرکزی
- کوه آرتوس (وان) – 3550 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه مرجان (ارزینجان) – 3549 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه آیدوس (قونیه) – 3430 متر – منطقه آناتولی مرکزی
- کوه مدتسیز (آدانا) – 3524 متر – منطقه مدیترانه
- کوسداغ (آغری) – 3340 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه حسن (آکسارای) – 3268 متر – منطقه آناتولی مرکزی
- کوه Kısır (قارس) – 3200 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه پالاندوکن (ارزروم) – 3176 متر – منطقه آناتولی شرقی
- کوه بریت (Kahramanmaraş) – 3054 متر – منطقه مدیترانه
- کوه نورهک (Kahramanmaraş) – 3000 متر – منطقه مدیترانه